Bookish thema's

Interview met Evi F. Verhasselt

Hee Lieve Lezers,

Het zal je niet zijn ontgaan dat er van Evi F. Verhasselt een nieuw boek is uitgekomen, namelijk het tweede deel in De Laatste Erfgenaam serie getiteld De Smaragden Troon.

Voor deze gelegenheid heb ik De Tranen van Tataneh gelezen en heb ik de gelegenheid gekregen Evi nogmaals te interviewen!

Ben je nog niet bekend met haar werk? De recensie van het eerste deel van De Laatste Erfgenaam, De Saffieren Troon, of de stand-alone De Tranen van Tataneh kun je op de blog lezen.

Evi F. Verhasselt, Foto gemaakt door Foto Studio Marleen Peeters

In het vorige interview met DivaBooks zijn er al een hoop vragen over wie Evi nu precies is voorbij gekomen en hoe je bij Celtica Publishing terecht bent gekomen als auteur. Wil je voor de lezers die nieuw zijn nog een keer jezelf voorstellen?
Hoi! Ik ben Evi, 42 jaar en ik woon in Antwerpen. Mijn liefde voor boeken en schrijven ontstond al in de kleuterschool toen ik de tekstballonnen van de Jommekes overschreef op de muren van mijn slaapkamer, terwijl ik er er geen letter van kon lezen. Met Maan – Roos – Vis ging er een wereld voor mij open en ik verslond elk boek dat ik in handen kreeg. Op een gegeven moment (ik was twaalf) dacht ik dat het nooit zo moeilijk kon zijn om zelf een boek te schrijven. Dat viel lichtjes tegen. Pas na jaren oefenen, ongeveer toen het internet naar de huiskamers kwam, begon ik mijn korte verhalen te delen met de hele wereld. Kort werd steeds langer en toen pikte Celtica Publishing mij op met de vraag of ik a.u.b. wilde stoppen met De Tranen van Tataneh online te gooien, want dat verdiende een echte publicatie. Van het een kwam het ander en nu mag ik me dus een echte auteur noemen met ondertussen drie boeken op mijn naam.

 

Je nieuwste boek is recent uitgekomen, eind oktober. Hoe voelde het om je nieuwste boek in handen te hebben na de vele schrijfuren die erin zitten?
De revisie van het boek duurde eindeloos. Deels door tijdgebrek, deels omdat het zo’n omvangrijk manuscript was. Tegen het einde was ik echt helemaal klaar om het boek los te laten. En toen ik het eindelijk in handen had, was ik overgelukkig en wilde ik niets liever dan mijn nieuwe verhaal met iedereen delen. En ja, die glimlach van oor tot oor is een paar dagen blijven zitten.

 

In De Saffieren Troon, het eerste deel van De Laatste Erfgenaam maken we kennis met een reisgezelschap. Aan het eind van dit boek laat Eleanora al haar bekenden achter en gaat alleen in een box de zee over naar Eliflain. Hoe was het om van alle bekenden afscheid te nemen?
Niet zo moeilijk, aangezien ik toen al heel goed wist wanneer ik hen opnieuw zou zien. Alleen met Nathan had ik het wat lastig, maar dat zullen de mensen die het eerste boek gelezen hebben wel begrijpen.

 

Als lezer van De Saffieren troon kan ik zeker beamen dat dit een hartverscheurend afscheid was. Ben je nieuwsgierig? Lees dan het eerste deel. Als je van fantasy houdt, krijg je daar geen spijt van.

 

In het laatste interview heb je het volgende gezegd:

“De Smaragden Troon is een verhaal over vriendschap, vertrouwen en het zoeken naar identiteit, maar ook over het omgaan met verlies, keuzes maken, verantwoordelijkheid nemen en volwassen worden.”

Komen er oude bekenden terug of gaan we helemaal niemand meer terug zien in dit boek?
In De Saffieren Troon kon Eleanora haar gezelschap niet kiezen, dat is in De Smaragden Troon wel anders en dat is voor haar een hele uitdaging. De kernfiguren in het nieuwe boek zijn dus allemaal nieuw. Toch zal je merken dat alle belangrijke personages uit De Saffieren Troon op de een of andere manier terugkeren. Sommigen redelijk snel, anderen pas helemaal op het einde.

 

Ik word steeds nieuwsgieriger naar het boek, ik denk dat ik deze dadelijk maar ga lezen!

 

Buiten de serie De Laatste Erfgenaam heb je ook De Tranen van Tataneh geschreven. Dit boek bevat gigantisch veel personages en verhaallijnen. Hoe heb je het voor elkaar gekregen dit allemaal zo in elkaar te vlechten dat het allemaal uitkomt bij een reünie van alle karakters?
Daar kan ik met de beste wil van de wereld geen antwoord op geven. Het schrijven van De Tranen van Tataneh was bijna een intuïtief proces. Elke stap die ik zette in het verhaal, leidde naar een volgende en soms had ik al dingen geschreven die ik later in het verhaal ineens kon gebruiken (zoals de ring die Abromar in het begin verloor en halverwege het boek had ik ineens een trouwring nodig, tadaa!). Ja, ik had ook een planning hoor! Dus ik wist wel waar ik naartoe wilde, maar het was het ‘hoe’ dat mij voortdurend verraste.

 

Na het lezen van De Tranen van Tataneh zit ik nog met een vraag. Er is aan het einde een tijdsprong geweest en Aggie, de schattige eekhoorn is daar ineens mens… Hoe is dit gebeurd?
De wegen van de godin Tataneh zijn ondoorgrondelijk.

 

Hahaha, dat is dan duidelijk. Voor de lezer blijft het een mysterie en alleen Tataneh weet het antwoord.

 

Voor de lezers die De Smaragden Troon al hebben gelezen of erin bezig zijn, wanneer kan het vervolg verwacht worden? En wat mogen de lezer hiervan verwachten?
Ik ben al begonnen aan De Robijnen Troon. Momenteel zit ik ergens aan het einde van hoofdstuk 3. Ik schat dat het eind 2022 klaar zal zijn. In het derde deel van De Laatste Erfgenaam gaat Eleanora terug naar Terumen om de strijd tegen Moryam en de Bloedridders aan te gaan, en eindelijk de moord op haar vader te wreken. Daarbij leert ze haar meest duistere kantje kennen. Bovendien neemt ze de lezers mee naar Horgdan en Gragh-Hor, een heel andere kant van Du’var-dai, en het is maar de vraag of ze heelhuids weer naar huis zal keren. Een aantal verhaallijnen die begonnen in De Saffieren Troon zullen in dit boek een einde kennen, zoals dat van Harm, de page van koning Ferderik. En eindelijk zal de lezer ook te weten komen wat er gebeurde met Danaë, Eleanora’s moeder.

 

Dit klinkt erg spannend en boeiend, ik hoop dat het nieuwe deel snel verschijnt!

 

Als laatste wil ik je nog vragen of er iets is dat je kwijt wilt aan de lezers van jouw boeken en het magazine/de blog?
Heb je genoten van het boek? Laat dan een recensie achter! Op de site van het blauwe mannetje, op de webshop van de uitgeverij, op Hebban.nl, op je blog of eender waar je maar kan. Door het boek in de kijker te zetten, krijgen steeds meer fantasylezers de kans om mijn boeken te ontdekken. En ik krijg er een ware schrijversboost van. Het helpt! Echt!

 

Buiten deze vraag van Evi om je mening/recensie te delen, kan dit ook via Goodreads en door het te vertellen aan je vrienden, familie, collega’s en iedereen die het wil weten.

Daarbij als je een boek zo goed vond dat je het gesigneerd wilt, dan kun je dit via de uitgever Celtica Publishing aangeven als je het boek bestelt. De auteur en de uitgever houden er dan ook meer aan over dan als je bestelt via het blauwe mannetje 😉

 

Liefs,

Liz

Dit vind je misschien ook leuk...

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.