Hee Lieve Lezers,

Naar aanleiding van het lezen van Lathrain 1 – De Band en het ontmoeten van Anna López Dekker, heb ik een interview met Anna mogen houden.

Aller eerst, Anna heel erg dankjewel voor het interview! Ik hoop dat de lezers het interview net zo leuk vinden als dat de Celtica Vipsters en ik het vonden om deze vragen te bedenken.

In het Spaans heb je ook al een boek uitgebracht, maar met Lathrain 1 – De Band heb je jouw debuut gemaakt als Nederlandstalige schrijfster. Voor de Nederlandse en Vlaamse lezers: wie is Anna, wat zijn haar dromen en haar visie?
Wat mij waarschijnlijk het best samenvat is de term ‘third culture person’. Dat zijn mensen die opgroeien in een mengeling van culturen en daardoor overal en nergens vandaan komen. Ik heb een Nederlandse moeder, een Cubaanse vader, mijn familie van vaderskant komt uit Galicië (Spanje) en ik ben grotendeels in Catalonië opgegroeid. Daarom identificeer ik mij met al deze culturen. Bovendien werk ik al jaren op een internationale school, waardoor ik met nog veel meer culturen in aanraking kom, wat ik geweldig vind.

Misschien komt het daardoor, misschien ook niet, maar ik vind harmonie heel belangrijk. Daarbij bedoel ik dat elke persoon zichzelf kent en accepteert, zodat ze ook anderen kunnen accepteren. Dat is voor mij de basis voor een goed functionerende wereld. Het klinkt misschien heel hoogdravend, maar mijn droom is om via mijn werk én mijn boeken bij te dragen aan deze harmonie. Ik geloof heilig dat als iedereen echt van zichzelf zou kunnen houden, dat het begin zou zijn van de oplossing van alle door mensen veroorzaakte problemen in onze wereld.

Je hebt een prachtig fantasyverhaal geschreven vol met bijzondere namen en gebruiken.Wat is jouw inspiratie geweest voor de namen en vooral ook de relatie tussen mens en elf, heb je eigen ervaringen gebruikt/verwerkt in dit verhaal?
De namen kwamen eigenlijk gewoon op, alleen veel mensennamen heb ik gebaseerd op Nederlandse, Duitse of Scandinavische namen. Sommige namen die ik had bedacht bleken trouwens al te bestaan, maar dat wist ik op dat moment niet. Ik heb bij de elfen bepaalde regels aangehouden. Zo eindigen vrouwelijke namen op –ah of –eh en mannelijke op -or, -as of -ys.

Wat de relatie tussen mens en elf betreft, zie je bij veel fantasy boeken met elfen al een soort arrogantie bij ze, en dat ze vaak enigszins op mensen neerkijken. Meestal wordt dit niet echt uitgewerkt, maar ik heb dat juist als uitgangspunt genomen voor het verhaal. Het leek mij een interessant concept, en ik wilde ook eens een andere kant van de elfen laten zien, niet zo perfect en meer menselijk. Hoe ze met ‘hun’ mensen omgaan verschilt overigens niet zoveel van hoe sommige mensen hun huisdieren behandelen, en zelfs soms andere mensen; het is alleen hier en daar wat extremer.
In Lathrain 1 – De Band wordt er gesproken over een ziekte die de natuur verwoest. Ook wordt de liefde van de elfen voor de natuur beschreven. Wil je hier een boodschap mee afgeven aan de lezers, of jouw mening geven over hoe er met de natuur wordt om gegaan?
‘Boodschap’ vind ik een groot woord. Er zijn genoeg mensen die net zoveel van de natuur houden als elfen en er graag mee in harmonie zouden leven. Onze maatschappij en leefstijl maken dat alleen erg moeilijk. Ik wil ook beslist niet met een opgeheven vingertje gaan lopen vertellen wat wij als mensen allemaal fout doen. Wat ik hoop, is dat mijn verhaal de lezers extra stof tot nadenken geeft en helpt beseffen dat de natuur niet aan ons mensen ondergeschikt is. Voor mij is het die houding die maakt dat we tot nu toe zo’n bende van de wereld hebben gemaakt.

Elfen zien zichzelf als deel van de natuur, daarin is in principe alles gelijkwaardig. Omdat zij meer kennis hebben en magie bezitten, voelen zij zich verantwoordelijk voor de wereld om hen heen. Dat mensen dat verantwoordelijkheidsgevoel niet lijken te delen is de voornaamste reden dat ze op hen neerkijken.
Lathrain 1 – De Band is niet het eerste boek dat je hebt uitgegeven. Waarover gaat je Spaanstalige boek en wil je dit ook in het Nederlands uitbrengen?
Het gaat over een verborgen stad ergens in de jungle, helemaal geïsoleerd van de rest van de wereld. De maatschappij daar heeft Evenwicht als haar belangrijkste uitgangspunt en hun hele cultuur draait om dat principe. Dat Evenwicht raakt langzamerhand verstoord, maar de meeste mensen willen dat niet weten: volgens hen hebben de goden zelf het Evenwicht geschapen, en kan het daarom geen gevaar lopen. De hoofdpersonen blijken de aangewezen personen om er achter te komen waar het probleem ligt.

Het is trouwens een hele trilogie, waarvan vooralsnog alleen het eerste boek is gepubliceerd. Het tweede heb ik een aantal jaren geleden zelf uitgebracht, maar voor iemand die in Nederland woont is een boek in het Spaans marketen niet bepaald makkelijk, helaas. Ik zou het dan ook dolgraag in het Nederlands publiceren, want deze trilogie ligt mij heel na aan het hart en de boodschap die ik ermee wil brengen (hier wel) is erg belangrijk voor mij. Ik zou de boeken eerst moeten vertalen, maar dat heb ik er graag voor over. Wie weet kan het binnen afzienbare tijd.

Zijn er nog genres die je als schrijfster wil uitproberen en over wat voor onderwerpen wil je in de toekomst nog schrijven?
Op dit moment ben ik bezig aan een soort futuristisch, half scifi-boek. Of het ooit uitkomt, weet ik niet, het is vooralsnog een vingeroefening en vooral erg leuk om te doen. Het is geen makkelijk genre, want je moet technologie verzinnen die geloofwaardig overkomt, en ik weet daar niet zoveel van. Aan de andere kant ligt het dicht bij fantasy omdat je nieuwe werelden schept. Daarom trekken deze twee genres mij het meest en heb ik minder behoefte om andere te onderzoeken.

Verder loop ik met een idee voor een verhaal met als thema het loslaten van angst en vooropgezette meningen. Het wordt ook weer fantasy, maar deze keer zonder elfen. Over andere onderwerpen heb ik nog niet nagedacht, anders wordt het te chaotisch in mijn hoofd en dat is niet handig bij het schrijven. Mijn verhalen beginnen overigens meestal bij een idee voor een situatie, zoals dat elfen mensen ontvoeren om ze te heropvoeden, zoals in Lathrain. Daar bouw ik dan een wereld omheen, of twee, en het thema vloeit daar van uit.

Een writersblock kan ook bij schrijvers voorkomen, heb je dit al eens gehad en wat doe je dan als dit gebeurt?
Een echt writersblock, waarbij je niet meer weet hoe je verder moet en een hele tijd niets meer kan schrijven, heb ik gelukkig (nog) niet gehad. Ik heb uiteraard momenten genoeg gehad waarbij ik op een moeilijk op te lossen punt kwam. Meestal is het voor mij genoeg om het in mijn hoofd te laten borrelen en zo nu en dan naar boven te halen, zonder er echt voor te gaan zitten. Dan komt ineens de oplossing in mij op terwijl ik iets heel anders doe, vaak iets simpels zoals stofzuigen. Ik ben geen fan van het huishouden, maar ik heb gemerkt dat gedachteloze taken uitvoeren goed is voor de inspiratie.

Het komt ook wel eens voor dat ik simpelweg te moe ben om te schrijven, en dat ik daarom niet verder kan. De enige oplossing daarvoor is het schrift te sluiten (ik schrijf mijn eerste versie namelijk met de hand) en weg te leggen totdat ik wel energie heb. Aan de andere kant heb ik soms momenten dat ik tegen het schrijven opzie omdat ik moe ben, maar als ik dan bezig ben floept er ineens van alles uit en kom ik een stuk verder dan ik had verwacht.
Wie is jouw favoriete personage uit Lathrain – De Band en waarom?
Echt een favoriet personage heb ik niet. Ik identificeer mij het meest met Qelarha, omdat we eenzelfde soort temperament hebben, maar ik vind het ook heel leuk om mij in Dalnohr te verplaatsen juist omdat hij zo anders is dan ik zelf ben. Het was geweldig om de dialogen tussen die twee te schrijven, dat was bijna mijn favoriete deel van het proces.

Ik heb eigenlijk met alle belangrijke personages een band. Elk van hen staat voor iets anders, een bepaald aspect dat ik wil laten zien. Een personage waar ik een extra zwak voor heb, is de elf Tyrenas omdat hij wijs is, maar met humor en op een liefdevolle manier. Ik kan niet zeggen dat hij mijn favoriet is, maar ik werd wel erg blij elke keer als ik hem tevoorschijn kon halen.

Even genoeg nu over het boek, want de lezers van DivaBooks die Lathrain 1- De Band nog niet hebben gelezen mogen de rest helemaal zelf ontdekken.
Zegt het boek je nog niks, lees dan mijn review, of die van de andere Celtica VIPsters!
DivaBooks, Bookstamel, In de Boekenkast en Leesclub de Perfecte Buren

Nu een klein beetje meer over Anna zelf:

Als er een dag komt wanneer je niet meer kan schrijven, wat zou je dan gaan doen?
Eigenlijk is auteur zijn voor mij op dit moment een tweede beroep, ondergeschikt aan het lesgeven. Ik zou juist graag meer tijd en energie willen hebben om te kunnen schrijven, iets waarvan ik pas vrij laat heb ontdekt dat ik het niet alleen kan, maar ook geweldig vind om te doen.Daarnaast heb ik genoeg andere bezigheden. Ik ben mijn hele leven al heel actief met muziek en hoop dat te kunnen blijven. Het zou me leuk lijken om in een Keltische band te zingen, maar daarvoor heb ik helaas geen ruimte. Naast muziek doe ik aan Iers dansen, niet alleen lessen maar ook groepsoptredens.

Maar als ik echt niet meer zou kunnen schrijven, dan zou ik graag het tekenen en schilderen weer willen oppakken. Dat heb ik in het verleden veel gedaan, alleen is het schrijven de laatste tijd daarvoor in de plaats gekomen. Daar heb ik absoluut geen spijt van, maar ik hoop ooit ook weer die kant van mij te kunnen gaan ontwikkelen.

Op Dutch Comic Con gaf je aan ook graag te lezen. Welke boeken vind je echt heel erg leuk om te lezen en welke boeken vind je echt afschuwelijk?
Zoals misschien al duidelijk is, heb ik een voorkeur voor fantasy en niet al te technologische scifi. Ik lees ook graag historische en psychologische romans, mits niet te zwartgallig, en mysterieboeken. Waar ik absoluut niet van houd zijn liefdesromannetjes, bah, zo klef en oppervlakkig. Ik heb zelfs moeite als een roman van een van de genres waar ik van houd heel sterk om romantiek draait. Niet dat ik een hekel heb aan romantiek op zich, maar er wordt zoveel nadruk op gelegd dat lezers (vooral meisjes) het gevoel kunnen gaan krijgen dat alles in het leven daar om draait. Bovendien zijn de personages altijd jong en mooi, en zit er altijd wel een bizar rijke bij; dat sluit de grote meerderheid van de mensen uit en helpt niet bepaald om een gezond zelfbeeld te bevorderen. Tot zover mijn tirade 🙂

Je hebt aangegeven dat je Spaanse les op een middelbare school geeft. Wat is je motivatie geweest om docent te worden?
Lesgeven trekt mij mijn hele leven al. Het zit blijkbaar in mij. Toen ik ging studeren was ik absoluut niet van plan om het onderwijs in te gaan, maar het leven duwde me letterlijk die kant op. Ik werd al in het tweede jaar van mijn studie gevraagd om een leerlinge op een internationale school Spaanse literatuur les te geven. Ik vond het geweldig, en viel blijkbaar bij die school in de smaak want de jaren daarop bleven ze mij voor verschillende niveaus vragen. Zo kwam ik in contact met internationale scholen en begon ik te denken dat het misschien wel iets voor mij was.

Tijdens de lerarenopleiding heb ik met volwassenen en met tieners gewerkt, en zo kwam ik er achter dat tieners misschien wel vermoeiend zijn, maar dat ik ze veel leuker vind om les aan te geven dan volwassenen. Een internationale school is leuk vanwege de vele culturen, maar ook omdat ik zelf bedenk hoe ik mijn lessen vormgeef en welke thema’s ik behandel.

Is er iets over jezelf wat je wilt dat de lezers over jou weten en/of over jouw schrijfwerk
Euh, nee, ik denk dat ik genoeg heb verteld, toch?

Liz: Ja dat klopt Anna, maar je bent echt een heel bijzondere, gezellige en leuke vrouw en je hebt een uitgesproken mening, daar houd ik wel van!

Mag/wil/kan je al iets verklappen over het vervolg Lathrain 2? Zelf ben ik super nieuwsgierig want je eindigde met een open einde waarbij je de lezer met veel vragen laat zitten over hoe het verder gaat.
Ik wil natuurlijk niet te veel vertellen, maar ik kan wel verklappen dat vooral Dalnohr behoorlijk gaat veranderen, op een manier waarvan ik denk dat de lezers het zal bevallen. Qelarha en hij gaan een hele reis aan, waarbij ze plekken zullen bezoeken waarvan Dalnohr zelfs het bestaan niet van wist.

Om de Ziekte te kunnen bestrijden zullen ze hun band moeten verdiepen, en niet alleen die tussen hen tweeën. Een probleem als de Ziekte kan niemand alleen oplossen, en magie alleen is ook niet voldoende.

Liz: Dit belooft een spannend avontuur te worden! Ik kijk ernaar uit het te mogen lezen en reviewen. Deel 1 vind ik al geweldig dus deel 2 kan alleen maar beter worden.

Als laatste een kleine speed date:

E-book                   of     Paperback     of     Hardcover
Film                       of     Serie
Boek                      of     Verfilming
Uitslapen            of     op tijd opstaan
Zelf koken           of     Uit eten
Winter                 of     Lente                of     Zomer         of         Herfst
Schrijven           of     Lezen
(Voor de ontspanning lezen, maar schrijven is vele malen spannender)
Koffie                  of    Thee                  of     Warme Choco
(Meestal ga ik toch voor thee: die calorietjes, he!)
Zoete snack     of    Hartige snack

Wat is jou:
Lievelingsmuziek: Celtische folk en licht klassiek.
Lievelingseten: Chocolade! En als toetje pizza, sushi, en arròs negre
(een soort paella, met de rijst klaargemaakt in inktvisinkt: echt heerlijk!)

Favoriete film: Heb ik niet echt, maar Thor is wel een heel lekker ding.

Favoriete serie: Star Trek Voyager
Favoriete auteur: Jane Austen, Terry Prattchet, Matilde Asensi.
Favoriete vakantiebestemming: Het liefst zou ik de hele wereld over reizen.

Nogmaals bedankt voor je tijd en je uitgebreide antwoorden Anna!
Zelf vond ik het echt heel erg leuk om deze te lezen en ik hoop de lezers ook!

Liefs,

Liz